Taniec na połoninie Drukuj
kiedy na oświetlonym przez księżyc
grzbiecie połoniny
zakwitnie  polnych kwiatów łan
należy strzec się oczu
zapomnianych duchów i zjaw


kto po północy
zerwie chociaż jeden z nich
spędzi noc ze wspomnieniami marzeń swych
jednak nie zrozumie mowy prastarych cieni
ani  nie zliczy mrugnięć gwiazd
nawet gdyby oddał
za spełnienie dobrych wróżb
całą młodość swą


może tylko tańczyć i tańczyć
ze zdziczałymi od boskiej samotności
duchami, zjawami i cieniami
aby nie stać się przydrożnym kamieniem