Taniec na połoninie |
kiedy na oświetlonym przez księżyc grzbiecie połoniny zakwitnie polnych kwiatów łan należy strzec się oczu zapomnianych duchów i zjaw kto po północy zerwie chociaż jeden z nich spędzi noc ze wspomnieniami marzeń swych jednak nie zrozumie mowy prastarych cieni ani nie zliczy mrugnięć gwiazd nawet gdyby oddał za spełnienie dobrych wróżb całą młodość swą może tylko tańczyć i tańczyć ze zdziczałymi od boskiej samotności duchami, zjawami i cieniami aby nie stać się przydrożnym kamieniem
|